In de verpleeghuizen van Florence organiseren we KunstKnuffel, een wekelijkse bijeenkomst waar bewoners worden aangemoedigd om op een creatieve manier aan de slag te gaan. Dit kan in groepsverband of op individuele basis. De activiteiten zijn met name gericht op muziek en beeldende kunst.
“Een bewoonster gaat altijd staan als ze de muziek mooi vindt en ze danst en schuifelt dan door de ruimte”
Carmen is muziekdocent bij KOO en is vorig jaar gestart met de muzikale KunstKnuffel in Dekkersduin. Elke maandagmiddag rijdt zij de grote, rode muziekkar de huiskamer binnen. Ze nodigt mensen uit om in een halve cirkel te komen zitten en begint te zingen, zichzelf begeleidend op de ukelele. De deelnemers worden aangemoedigd mee te zingen, en al snel worden ook de instrumenten uitgedeeld. Er wordt zichtbaar genoten. Een bewoonster gaat altijd staan als ze de muziek mooi vindt en ze danst en schuifelt dan door de ruimte. Als het lied afgelopen is, kijkt ze iedereen aan en zegt met tranen in de ogen: “Dank jullie, ik heb werkelijk genoten”.
Naast het meezingen en meespelen, worden de deelnemers uitgenodigd om zelf even dirigent te zijn. Een heerlijk fysieke activiteit waarbij de armen in de lucht zwaaien. Maar niet alle deelnemers kunnen zo energiek meedoen. Er zijn ook bewoners die stiller zijn en geestelijk ‘verder weg’. Zij doen op hun eigen manier mee, bijvoorbeeld met een klein slagje op een tamboerijn of met gesloten ogen zacht meedeinend. De middag kent schoonheid voor wie waarneemt, en dat maakt het zo uniek. Je kunt op allerlei manieren genieten.
“Dit is heel goed, dit is anders. Je komt een beetje uit je mummy”.
KunstKnuffel levert altijd bijzondere verhalen op. Zo zat er eens een dame in een hoekje van de huiskamer. Ze uitte allerlei rauwe kreten en reageerde altijd boos als Carmen dichterbij kwam. Maar gedurende de bijeenkomst werd ze altijd stil en keek ze toe. Na een aantal weken kreeg Carmen de indruk dat ze benaderbaar was en reikte haar een tamboerijn aan. Ze nam hem aan en vanaf dat moment deed ze mee, of beter gezegd: vanaf dat moment ging ze los. Ze sloeg een zeer stevig ritme op de tamboerijn. Haar tong verscheen tussen haar lippen en ze kreeg kleur op haar wangen. Op het eind van de middag zei ze: “Dit is heel goed, dit is anders. Je komt een beetje uit je mummy”.
De positieve reacties komen niet alleen van de bewoners zelf, maar ook verzorgenden, familieleden en activiteitenbegeleiders zien dat KunstKnuffel iets doet met de mensen. We zijn blij en trots dat we de bewoners op deze manier een leuke middag kunnen bezorgen en dat we ze kunnen laten genieten van kunst.